Kerst in Papua
Door: Jurgen & Ellis
Blijf op de hoogte en volg Ellis en Jurgen
24 December 2008 | Indonesië, Manokwari
Na een lekkere vakantie die gladjes verliep, dus weer op het vliegtuig van Batavia Airlines naar Papua. Hoewel we toch zo ons best hadden gedaan met zonnenbaden, staken we toch wat bleekjes af tegen de andere passagiers. Mensen met grote ogen die verlegen naar ons staren. En op weg naar Papua gaat er meteen van alles mis. Vliegtuig te laat, vliegtuig kapot. Lichtjes die uitvallen en, gelukkig, eenmaal in Manokwari begaf de 737 het helemaal… Een luide plof kondigde het einde van de motoren aan. Mannetjes duwen trapjes tegen het vliegtuig en halen handmatig de koffers uit het ruim en stoppen ze in een bak die ze zelf als ezeltjes voortduwen naar de bagagehal. Daar begint men in een chaos van zwaaiende armen, op elkaar klimmende Papua’s, nummertjes van de koffers door elkaar te schreeuwen. Daar niemand er ene …. van verstaat besluit men maar met zijn allen tegelijk te rennen naar de toonbank omdat ze menen hun koffer te hebben gezien. Onze spullen waren nat, wat vreemd is want het regende niet. Vermoeden is dan ook dat Batavia Airlines niet helemaal luchtdicht is. Onze chauffeur was er niet dus maar even opgebeld. Eenmaal in het YAT, waren Mien en Nanda het gezellig voor ons aan het maken. Het weerzien ging gepaard met on-Papuase omhelzingen en dikke knuffels. We hadden ze gemist.
Even naar de wc, ik trek hem door en sta met de hendel van de wc in mijn handen. Bovendien komt er geen water uit: lang leve het waterleidingbedrijf! Dan maar met jerrycannetjes in de weer naar de bron aan de overkant van de weg.
Ellis verlangt naar Kerst en is met lichtsnoertjes en folie in de weer. Ik steek een sigaret op met mijn op de airport gekochte aansteker en flambeer mijn linker wenkbrauw. Een ijzige kou bij mijn lies verried dat het onding in mijn broekszak al een tijdje aan het lekken was. Plots een schreeuw en een geknetter en lichtjes die uit en aan gaan. Ellis had zichzelf met het nieuwe kerstlichtsnoer verbonden aan het Manokwarische lichtnet. Ellis deed het gelukkig weer, de kerstlichtjes niet meer. Dan maar wat boompjes uitknippen van alu-folie.
Ondertussen komen alle mensen van het project gezellig langs om verslag uit te doen van de vorderingen… ehm vorderingen…..die schenen er niet zoveel geweest te zijn of het moet zijn dat het aangaan van Goede Tijden-achtige vijandigheden ook tot vorderingen mogen worden gerekend. Vanwege een heleboel redenen, waarmee ik jullie niet zal vermoeien, liep alles…ehm…. een ietsiepietsie vertraging. Een heel klein beetje maar. Een van de redenen van werkvertraging, wel geinig om te vermelden (wij gebruiken hem vanaf nu als lijfspreuk), was het antwoord van de metselaars van de bouw van het gastenverblijf op de vraag waarom ze de stenen nog niet gemetseld hadden: “Maar de opzichter was er niet!”
Maar het weerzien met al deze ondeugden was werkelijk heel aangenaam. Bovendien kwamen we wel degelijk in de kerstsfeer omdat iedereen voor zijn vertraging graag wat extra geld wilde hebben: Het was immers bijna Kerst!!! Nog meer Kerst kwam er doordat het lichtnet van Manokwari er ‘s avonds voorgoed mee ophield en we dus aan de kaarsjes zaten. Met zijn 2-en mijmerden we nog even vol weemoed over onze lodge op Cocoloco-eiland, met stromend water, ijskoude biertjes en echte lampen die het altijd deden.
De volgende dag bracht het gemis aan kerstvriendjes en familie ons tot het internetcafé. We hadden in de ochtend verslagen, rapportages en kerstkaarten voorbereid op onze laptops. Een bezoek aan een internetcafé, zo hadden we in de Filippijnen en op Lombok geleerd, hoeft in principe helemaal niet zo ingewikkeld te zijn. In ieder geval heb je na een internetcafébezoek daar niet de behoefte om weer eens een afspraak met je psychiater te maken. In Papua is alles ingewikkeld, dus ook internet. Na drie uur al mijn nagels te hebben opgevreten en het murmelen van zinnen als;”Dit meen je toch niet”, “God hoe is het mogelijk”, “Ja joh, neem nog even de tijd”, had ik pas een half mailtje gelezen en besloot ik de pijp maar aan Maarten te geven. We hadden iedereen wat kerstgroeten willen mailen maar omdat het me opeens heel logisch leek om het internetcafé met een Vlammenwerper te lijf te gaan, leek het me verstandiger om heen te gaan en om van de kerstgroet maar een nieuwjaarsgroet te maken. Ellis heeft in een opwelling en plotselinge moedige bui besloten de tocht naar het hotel te maken, waar het misschien toch nog zou kunnen lukken op deze Kerstavond. Jullie weten of die poging succesvol is geweest wanneer jullie dit lezen, al uitbuikend van het uitbundig kerstdiner dat jullie ongetwijfeld zullen gaan nuttigen. Anders de 27ste een nieuwe poging. Het zij ons vergeven.
Wat minder fijn is, is dat Manokwari de enige stad in Indonesië is waar werkelijk alle winkels de 24ste om 12 uur dichtgaan. Het kerstmaal dreigde even een paar crackertjes met pindakaas te worden tot Ellis tot onze opluchting ontdekte dat de Hadi, onze superdeluxe, schreeuwend dure Mall nog open was. Wij gaan ons dus gewoon ouderwets te goed doen aan garnalen met nasi goreng. Bovendien hebben we een chocoladecake weten te bemachtigen die er uitziet alsof er inderdaad zeer kwistig met de chocolade is omgesprongen dus… We komen de tijd wel door!
Tot slot nog wat persoonlijke wensen:
Carla: gefeliciteerd alvast met je verjaardag!!
Jantien: heelhuids en gezond teruggekeerd in Manokwari, keelontsteking lijkt verdwenen, we houden onszelf in de peiling! Dank voor de goede week op Lombok samen met Holis!
Caroline: gefeliciteerd met de geboorte van Hope!! We hopen haar in maart te kunnen bewonderen, dan willen we 1 weekje naar Yogya komen.
Klarenda en Halim: dan weten jullie het ook alvast.. :)
En verder natuurlijk iedereen:
Heel fijne Kerstdagen gewenst en alle goeds voor 2009!
Liefs,
De Nageltjes
Even naar de wc, ik trek hem door en sta met de hendel van de wc in mijn handen. Bovendien komt er geen water uit: lang leve het waterleidingbedrijf! Dan maar met jerrycannetjes in de weer naar de bron aan de overkant van de weg.
Ellis verlangt naar Kerst en is met lichtsnoertjes en folie in de weer. Ik steek een sigaret op met mijn op de airport gekochte aansteker en flambeer mijn linker wenkbrauw. Een ijzige kou bij mijn lies verried dat het onding in mijn broekszak al een tijdje aan het lekken was. Plots een schreeuw en een geknetter en lichtjes die uit en aan gaan. Ellis had zichzelf met het nieuwe kerstlichtsnoer verbonden aan het Manokwarische lichtnet. Ellis deed het gelukkig weer, de kerstlichtjes niet meer. Dan maar wat boompjes uitknippen van alu-folie.
Ondertussen komen alle mensen van het project gezellig langs om verslag uit te doen van de vorderingen… ehm vorderingen…..die schenen er niet zoveel geweest te zijn of het moet zijn dat het aangaan van Goede Tijden-achtige vijandigheden ook tot vorderingen mogen worden gerekend. Vanwege een heleboel redenen, waarmee ik jullie niet zal vermoeien, liep alles…ehm…. een ietsiepietsie vertraging. Een heel klein beetje maar. Een van de redenen van werkvertraging, wel geinig om te vermelden (wij gebruiken hem vanaf nu als lijfspreuk), was het antwoord van de metselaars van de bouw van het gastenverblijf op de vraag waarom ze de stenen nog niet gemetseld hadden: “Maar de opzichter was er niet!”
Maar het weerzien met al deze ondeugden was werkelijk heel aangenaam. Bovendien kwamen we wel degelijk in de kerstsfeer omdat iedereen voor zijn vertraging graag wat extra geld wilde hebben: Het was immers bijna Kerst!!! Nog meer Kerst kwam er doordat het lichtnet van Manokwari er ‘s avonds voorgoed mee ophield en we dus aan de kaarsjes zaten. Met zijn 2-en mijmerden we nog even vol weemoed over onze lodge op Cocoloco-eiland, met stromend water, ijskoude biertjes en echte lampen die het altijd deden.
De volgende dag bracht het gemis aan kerstvriendjes en familie ons tot het internetcafé. We hadden in de ochtend verslagen, rapportages en kerstkaarten voorbereid op onze laptops. Een bezoek aan een internetcafé, zo hadden we in de Filippijnen en op Lombok geleerd, hoeft in principe helemaal niet zo ingewikkeld te zijn. In ieder geval heb je na een internetcafébezoek daar niet de behoefte om weer eens een afspraak met je psychiater te maken. In Papua is alles ingewikkeld, dus ook internet. Na drie uur al mijn nagels te hebben opgevreten en het murmelen van zinnen als;”Dit meen je toch niet”, “God hoe is het mogelijk”, “Ja joh, neem nog even de tijd”, had ik pas een half mailtje gelezen en besloot ik de pijp maar aan Maarten te geven. We hadden iedereen wat kerstgroeten willen mailen maar omdat het me opeens heel logisch leek om het internetcafé met een Vlammenwerper te lijf te gaan, leek het me verstandiger om heen te gaan en om van de kerstgroet maar een nieuwjaarsgroet te maken. Ellis heeft in een opwelling en plotselinge moedige bui besloten de tocht naar het hotel te maken, waar het misschien toch nog zou kunnen lukken op deze Kerstavond. Jullie weten of die poging succesvol is geweest wanneer jullie dit lezen, al uitbuikend van het uitbundig kerstdiner dat jullie ongetwijfeld zullen gaan nuttigen. Anders de 27ste een nieuwe poging. Het zij ons vergeven.
Wat minder fijn is, is dat Manokwari de enige stad in Indonesië is waar werkelijk alle winkels de 24ste om 12 uur dichtgaan. Het kerstmaal dreigde even een paar crackertjes met pindakaas te worden tot Ellis tot onze opluchting ontdekte dat de Hadi, onze superdeluxe, schreeuwend dure Mall nog open was. Wij gaan ons dus gewoon ouderwets te goed doen aan garnalen met nasi goreng. Bovendien hebben we een chocoladecake weten te bemachtigen die er uitziet alsof er inderdaad zeer kwistig met de chocolade is omgesprongen dus… We komen de tijd wel door!
Tot slot nog wat persoonlijke wensen:
Carla: gefeliciteerd alvast met je verjaardag!!
Jantien: heelhuids en gezond teruggekeerd in Manokwari, keelontsteking lijkt verdwenen, we houden onszelf in de peiling! Dank voor de goede week op Lombok samen met Holis!
Caroline: gefeliciteerd met de geboorte van Hope!! We hopen haar in maart te kunnen bewonderen, dan willen we 1 weekje naar Yogya komen.
Klarenda en Halim: dan weten jullie het ook alvast.. :)
En verder natuurlijk iedereen:
Heel fijne Kerstdagen gewenst en alle goeds voor 2009!
Liefs,
De Nageltjes
-
24 December 2008 - 10:45
Yantin:
fijn dat jullie weer heelhuids terug zijn!! Heerlijk jullie weer even gezien en gesproken te hebben!! Zet m op en ik stoei nog even met mijn systeem voor mailen...oeps!!! Fijn e kerst en tot,,,,,,,,, lieve groet ook namens Holis., -
24 December 2008 - 11:04
Pffffff:
Wat een leuk terugreisje hadden jullie! Maar goed dat het vliegtuigje pas aan het eind dacht om ermee op te houden! Gelukkig.
Het voelt toch zoals je het schrijft dat je met alle ongemakken en gedoe heel blij bent om weer 'thuis'te zijn en binnen no time weer weet hoe het werkt(of niet werkt).
Dat internetcaféverhaal is wel heel geweldig. Ik zie je daar zitten rood, blauw, paars aanlopend zonder nageltjes....
Maar geniet van de kerst in Papua en het gaat om het gevoel.....en dat hebben jullie.
Dank je voor je mooie verhaal weer.
Liefs -
24 December 2008 - 11:21
Ria Kok:
Hoi Ellis en Jurgen,
goed om te lezen dat die "zeer" vervelende vakantie nu voorbij is en dat jullie weer gewoon aan het werk kunnen, net als wij!
Groetjes, hele fijne kerstdagen en alle goeds voor 2009.
Kus Ria.
Ps Jurgen bij onze ontmoetingsplaats wil je nu niet zijn, je zou me niet kunnen vinden.
-
24 December 2008 - 19:19
Dineke Riedé:
Zoals iedere keer, ook dit verhaal weer met interesse gelezen! Af en toe zat er wel het één en ander tegen, zeg! Wij wensen jullie heel fijne Kerstdagen (al voorbij?) en een voorspoedig, gelukkig 2009, met een goede gezondheid. 1 januari gaan wij weer overwinteren in Thailand met aansluitend Oostenrijk met kinderen en kleinkinderen. Half maart zijn we er weer. Liefs, ook van Piet,
Dineke
-
24 December 2008 - 20:36
Wouter Bronsgeest:
Geniet van de Kerstdagen en proost op een goed uiteinde en een spetterend begin van 2009. Zet 'm op, het komt goed allemaal. Fijn dat jullie weer in de buurt van de projecten zijn, klaar en uitgerust voor de volgende ronde. Tot mails! -
25 December 2008 - 09:26
Annemieke Tollenaar:
Ik waag me ook eens aan een reactie. Voor het eerst in al die maanden. Ben helemaal niet zo computermens. Hoor vaak van manlief als er wat te lezen voor me is op de mail. Dus ik volg jullie wel hoor!! Lees de stukjes ook wel eens voor aan zoon Pim die helemaal onder de indruk was na het zien van: Inpakken en wegwezen op tv.
We wensen jullie een onvergetelijke Kerst en een heel mooi en gelukkig Nieuwjaar!
Lieve groet van Annemieke. -
25 December 2008 - 13:25
Kerstmense:
Zeg verwaande Jurg; had ik al gezegd dat die Cris Zegers zo'n oude kop had gekregen ;-)
Duss...geen nare mails naar mijn man sturen. Ellis houdt em maar eens een beetje in toom! -
25 December 2008 - 21:49
V:
Heeeeeeeeeey poepies!!!
Tnx 4 the sweet words! Net terug van kerstgebeuren bij tante, was erg gezelli. Mis jullie wel, helemaal straks met Oud en Nieuw! Kids net terug van 6 dagen bij M, was op zich best even lekker: tijd voor mams herself!!! Wel btje rare dagen geweest, maar dat vertel ik nog weleens... Ben wel superblij dat de twee guppies weer terug zijn, ze waren ook erg knuffelig vandaag. Liggen nu lekker te snurken, terwijl Streep de Poes spinnend op mn laptop zit. Gezelli, alleen raakt zn pootje soms een toets, dat je t weet... Ga jullie maar snel weer es proberen te bellen, al weet ik niet meer zo goed hoe t zat met het tijdverschil. Ik ga 31 december even extra aan jullie denken en die ene vuurpijl die je ziet, die ene speciale, die is voor jullie van ons.
100.000 xjes uit Wageningen -
13 Januari 2009 - 20:06
Petra:
Hoi Ellis en Jurgen,
Eindelijk kan ik weer eens reageren op jullie weblog. Ik krijg hem al een paar weken niet meer en heb deze nu van Esther doorgestuurd gekregen. Weet ook niet hoe ik me moet aanmelden ?? Maar misschien lukt het zo ??
Heb met verbijstering je verhaal over de bevingen zitten lezen, maar ben blij dat jullie allebei ongedeerd zijn. Laat dat zo blijven !!
Nog veel sterkte met alles wat jullie daar nog moeten doen en van plan zijn.
Groetjes Petra.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
