Bushtucker

Ik wilde graag iets anders meedelen maar Ellis is nog steeds niet de oude. Ze heeft een blaasontsteking, waarschijnlijk nog over van de vorige ziekte die we niet meer bij naam noemen. Echt vervelend maar ja, wat doe je eraan? Hier moet je echt goed voor jezelf zorgen, dus we blijven nog even in Manokwari.
Zweertjes worden enorme etterbuilen, opletten of medicijnen niet over de datum zijn, of je genoeg eet, dat je genoeg slaapt, genoeg muggenspul opsmeren, zorgen dat je eten en water goed doorgekookt is. Allemaal zaken die je kunt verwaarlozen wanneer er constant een appel op je wordt gedaan.

Ondertussen gaat alles zijn gangetje. Ben blij verrast met alle reacties vanuit Nederland. Wel een schok wanneer je zo uit de bush komt. Ik heb vrij weinig van de uitzending meegekregen, er schijnt ook een financiele crisis te zijn: Ligt het land er nog?
Met waterman Ad de Vries door de jungle getrokken om natuurlijke bronnen te vinden voor een schoon drinkwaterproject. Dat betekend niet alleen het vinden maar ook de drie dorpen in het district Senopi op 1 lijn krijgen. De vorige watervoorziening was namelijk na een maand gesaboteerd door een jaloerse inwoner van een ander dorp. Rekenen, politiek draagvlak creeren bij de overheid, stamhoofden en informele leiders. Winst: De overheid heeft toegezegd een deel van van de aanleg te betalen.Nu is toezeggen en uitvoeren iets heel anders maar toch.
Ad, schrok in eerste instantie van de erbarmelijke toestand van het dorp maar vondt het achteraf een geweldig avontuur. Ik mocht een keer Whisky bij hem komen drinken in Harderwijk dus het klikte goed.

In Senopi draait de poli al lang. Vorige week zo'n 30 patienten per dag. Ze komen soms van drie dagen ver lopen! Echt geweldig. De Mantri houdt post in de missie. De polikliniek wordt de 27ste geopend, als alles nu mee gaat zitten. Morgen wilden we er weer heen maar lokale politieke onlusten bemoeilijken het eea. Dus dan moeten we morgen maar even op onze krent zitten en naar Pasir Putih, dat tropische strand, echt heel vervelend.

Op persoonlijk vlak gaat het redelijk. We zijn allebei wel aan een eigen hok toe. Soms moeten we ons weer aan elkaar voorstellen en dat is niet altijd leuk. Het voordeel van de grote aanloop van mensen en het gebrek aan privacy is wel: Je hebt geen tijd om na te denken, in mijn geval toch al een discutabele bezigheid. Toch een plek voor Ellie d'r frutsels en mijn.. tja, medefrutsels zou wel leuk zijn.

Wil ik jullie ook bedanken voor alle reacties. Ik kan zo blij worden van de mail uit Holland. En dan vooral de trivia (bedank ik Carolien en Rialev en pa Nagel in het byzonder). Want op momenten dat je even weinig energie hebt en denkt aan oude kaas met mosterd en de kipkerriesladade van mijn moeder, om dan te lezen dat dansende hijskranen een universiteitskampus openen... Echt ik kan er dan zo weer tegen aan.

Nog een huishoudelijke mededeling: Internetten hier is een bezigheid die weleens tot zelfmoord dan wel automutilatie kan leiden. Zo zitten we regelmatig achter computers zonder letters op het toetsenbord, vallen signalen weg (erg vervelend wanneer je net een brief af hebt), varieerd de snelheid van tergend langzaam tot "ik ga een postduif kopen want dat is veel rapper", ben je omringd door knallende pubers et. etc. Wij vragen dus uw geduld en begrip op onze late reacties. Mailen via hyves is helemaal uit den boze. Ik kan het wel lezen maar terug antwoorden... Ik zou ervan aan de drank geraken.. het liefst dus berichten naar jurgel@hotmail.com.

Thanks lieve mensen. Mochten jullie gezien het koude weer te jaloers worden op onze tropische situatie: Ik ben al drie dagen bezig om ons water weer aangesloten te krijgen. Ik ga zo een pijpbom halen voor het plaatselijke waterleidingbedrijf hier..

Liefs, groet en we miss joe!!!

Jurgen (en Ellisdebellis)